زیره کفش یکی از مهم ترین اجزای تشکیل دهنده کفش است که از دوران باستان تا امروزه تحت تاثیر مواد اولیه، فناوری های تولید و نیاز های فرهنگی تغییرات چشمگیری داشته است. از زیره های چرمی دست ساز تا زیر های پیشرفته پلی اورتان و لاستیکی همگی تحولی بزرگ در صنعت کفش سازی ایجاد کرده اند. در ادامه این مطلب از شرکت کمیسان به آشنایی با تاریخچه جهانی زیره کفش می پردازیم.
تاریخچه زیره کفش
زیره کفش به بخشی از کفش گفته می شود که مستقیما با سطح زمین در تماس است و وظیفه آن محافظت از پا ها، جذب ضربه و افزایش دوام کفش است. تاریخچه زیره کفش به قدمت تمدن های بشری است، زمانی که انسان ها برای محافظت از پا های خود از مواد طبیعی مانند چوب، گیاهان و چرم استفاده می کردند. با پیشرفت فناوری، مواد و روش های تولید زیره ها نیز تکامل یافت.
📚 بیشتر بخوانید…
یکی از نقاط عطف در تاریخچه زیره کفش، اختراع فرآیند ولکانیزاسیون توسط چارلز گودیر در سال ۱۸۴۴ بود. گودیر با ترکیب لاستیک طبیعی و گوگرد با کمک حرارت دادن، ماده ای مقاوم و انعطاف پذیر تولید کرد که به نام لاستیک ولکانیزه شناخته می شود. این فرآیند امروزه نیز در تولید زیره های لاستیکی به کار می رود، امکان ساخت زیر های با دوام بالا و قابلیت شکل پذیری را فراهم می سازد.
زیره های لاستیکی ولکانیزه به سرعت در طراحی برند های مطرحی مانند نایک و آدیداس به کار گرفته شده اند و استانداردی برای تولید زیره های مدرن شده اند.
تاریخچه زیره کفش در دنیا چیست؟
تاریخچه زیره کفش در جهان با استفاده از مواد ابتدایی مانند چرم و چوب در تمدن های باستانی آغاز شد. در مصر باستان کفش های چرمی با زیره های ساده برای محافظت از پا ها ساخته می شدند؛ با این حال، تحول واقعی در قرن نوزدهم و با صنعتی شدن تولید کفش رخ داد.
در اواخر دهه ۱۸۰۰، ایالت متحده شاهد ظهور کفش هایی با زیره های لاستیکی بود که نتیجه فرایند ولکانیزاسیون گودیر بود. این زیره ها با اتصال حرارتی لاستیک به پارچه یا سایر اجزای کفش، دوام و استحکام بیشتری داشتند. شرکت هود رابر (Hood Rubber) در واترتاون ماساچوست که در سال ۱۸۹۶ تاسیس شد، یکی از پیشگامان تولید زیره های لاستیکی بود.
در اوایل قرن بیستم صنعت تولید کفش در ماساچوست به اوج خود رسید و حدود ۶۰ درصد از کفش های تولید شده در آمریکا از ایالت تامین می شد. اختراع دستگاه های جدید و پیشرفته در آن سال ها تولید کفش را تسریع کرد و قیمت ها را به نصف کاهش داد. این نوآوری باعث شد تا کفش های باکیفیت برای عموم مردم قابل دسترس باشند.
در دهه ۱۹۳۰، معرفی پلی اورتان توسط اتو بایر و همکارانش در شرکت IG Farben آلمان، نقطه عطف دیگری در تاریخچه زیره کفش در جهان بود. پلی اورتان به دلیل سبکی، انعطاف پذیری و مقاومت بالا در برابر سایش به یکی از محبوب ترین مواد برای تولید زیره کفش تبدیل شد.
تاریخچه پیدایش زیره کفش در ایران چیست؟
تاریخچه زیره کفش در ایران، داستانی غنی و پر از تحولات فرهنگی و هنری است که به دوران باستان برمی گردد. این تاریخچه نه تنها نمایانگر مهارت های دستی و خلاقیت مردم این کشور است، بلکه نشان دهنده تاثیرات عمیق اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی بر صنعت کفش سازی است. در ادامه تاریخچه پیدایش زیره کفش در ایران را بررسی می کنیم:
پیدایش زیره کفش در دوران باستان
تاریخچه زیره کفش در ایران ریشه در فرهنگ غنی آن دارد و به دوران باستان برمی گردد. در ایران باستان، کفش ها با زیره هایی از جنس چوب، گیاه و چرم تولید می شدند. آثار باستانی نشان دهنده استفاده از زیره های چرمی ساده با دوخت دستی است که برای محافظت از پا ها در برابر سطوح سخت طراحی شده اند.
📚 بیشتر بخوانید…
پیدایش زیره کفش در دوران اسلام
با ورود اسلام زیره های کفش تحت تاثیر فرهنگ های جدید و تکنیک های پیشرفته تر قرار گرفتند و چرم ها با کیفیت تر و طراحی های پیچیده تر در زیره ها و رویه های کفش به کار رفتند. در دوره صفویه، شهر هایی مانند اصفهان به مراکز تولید کفش هایی نفیس با زیره های چرمی خاص تبدیل شدند. این زیره ها نه تنها کاربردی، بلکه نمادی از زیبایی و هنر بودند.
پیدایش زیره کفش در قرن بیستم
در قرن بیستم با ورود فناوری های مدرن، مواد جدیدی مانند لاستیک و پلاستیک به صنعت کفش سازی ایران معرفی شدند. این مواد وزن کفش ها را کاهش داده و راحتی و دوام بیشتری فراهم کردند. تولید انبوه کفش های صنعتی نیز در این دوره آغاز شد و زیره های لاستیکی و زیره های پلی اورتان به تدریج جایگزین زیره های سنتی شدند.
پیدایش زیره کفش امروزه
امروزه صنعت کفش سازی ایران با بهره گیری از فناوری های روز و طراحی های مدرن، زیره هایی با کیفیت بالا تولید می کند. توجه به مسائل زیست محیطی و استفاده از مواد قابل بازیافت نیز در تولید زیره های کفش رو به افزایش است. تاریخچه پیدایش زیره کفش در ایران نشان دهنده تلفیقی از سنت های قدیم و طراحی های مدرن جدید است که همچنان در حال تکامل است.
آشنایی با اولین زیره کفش
اولین زیره های کفش در تمدن های باستانی از مواد طبیعی مانند پوست حیوانات، چرم، چوب و گاهی الیاف گیاهان ساخته می شدند. این زیره ها با روش های کاملا دستی تولید و به رویه کفش دوخته می شدند. هدف اصلی از تولید این کفش ها محافظت از پا ها در برابر سطوح سخت، گرما و سرما بود. در آن دوران کفش سازی یک هنر دستی و زمان بر بود که به دقت و مهارت بالایی نیاز داشت.
در تمدن های باستانی مانند مصر، بین النهرین و ایران، زیره های چرمی رایج ترین نوع زیره بودند. چرم به دلیل در دسترس بودن، انعطاف پذیری و دوام نسبی، ماده ای ایده آل برای ساخت زیره ها محسوب می شد. این زیره ها معمولا از پوست حیواناتی مانند گاو، گوسفند یا بز تهیه می شدند.
📚 بیشتر بخوانید…
زیره کفش پلی اورتان
زیره کفش پی یو (PU) یکی از پرکاربردترین زیر ها در صنعت کفش سازی مدرن است که از دهه ۱۹۶۰ به طور گسترده مورد استفاده قرار گرفته است. پلی یورتان با ویژگی های منحصر به فردی مانند وزن سبک، مقاومت بالا، انعطاف پذیری و قیمت مناسب، به انتخاب اول بسیاری از تولید کنندگان کفش تبدیل شده است.
زیره های پی یو در انواع کفش ها از جمله کفش های روزمره، ورزشی، رسمی و صنعتی استفاده می شود. تحقیقات نشان داده اند که زیره های PU در کفش های دویدن به دلیل جذب انرژی بالا، خطر آسیب های ناشی از ضربه را کاهش می دهند.
📚 بیشتر بخوانید…
سوالات متداول
تاریخچه زیره کفش قدمت زیادی دارد و به زمانی برمی گردد که انسان ها برای محافظت از پا های خود از مواد طبیعی مانند چوب، گیاهان و چرم استفاده می کردند. سال ها بعد با پیشرفت فناوری ماده ای مقاوم و انعطاف پذیر به نام لاستیک ولکانیزه شناخته تولید شد که امروزه در تولید زیره های لاستیکی از آن استفاده می شود.
تاریخچه زیره کفش در ایران ریشه در فرهنگ غنی آن دارد و به دوران باستان برمی گردد. با ورود اسلام زیره های کفش تحت تاثیر فرهنگ های جدید و تکنیک های پیشرفته تر قرار گرفتند تا قرن بیستم که با ورود فناوری های مدرن، مواد جدیدی مانند لاستیک و پلاستیک به صنعت کفش سازی ایران معرفی شدند.
اولین زیره های کفش در تمدن های باستانی از مواد طبیعی مانند پوست حیوانات، چرم، چوب و گاهی الیاف گیاهان ساخته می شدند. این زیره ها با روش های کاملا دستی تولید و به رویه کفش دوخته می شدند.
